Fortuna Imperatrix Mundi
1. O Fortuna
(chorus)
O Fortuna velut Luna statu
variabilis, semper crescis aut decrescis; vita
detestabilis nunc obdurat et tunc curat ludo mentis
aciem, egestatem, potestatem dissolvit ut glaciem.
Sors immanis et inanis, rota tu volubilis, status
malus, vana salus semper dissolubilis, obumbrata et
velata michi quoque niteris; nunc per ludum dorsum
nudum fero tui sceleris.
Sors salutis et virtutis
michi nunc contraria, est affectus et defectus semper
in angaria. Hac in hora sine mora corde pulsum
tangite; quod per sortem sternit fortem, mecum omnes
plangite!
2. Fortune plango vulnera (chorus)
Fortune plango vulnera stillantibus ocellis quod
sua michi munera subtrahit rebellis. Verum est, quod
legitur, fronte capillata, sed plerumque sequitur Occasio
calvata.
In Fortune solio sederam elatus,
prosperitatis vario flore coronatus; quicquid enim
florui felix et beatus, nunc a summo corrui gloria
privatus.
Fortune rota volvitur: descendo minoratus;
alter in altum tollitur; nimis exaltatus rex sedet in
vertice caveat ruinam! nam sub axe legimus Hecubam
reginam.
I. PRIMO VERE
3.
Veris leta facies (chorus)
Veris leta
facies mundo propinatur, hiemalis acies victa iam
fugatur, in vestitu vario Flora principatur, nemorum
dulcisono que cantu celebratur.
Flore fusus gremio
Phebus novo more risum dat, hac vario iam stipate
flore. Zephyrus nectareo spirans in odore. Certatim
pro bravio curramus in amore.
Cytharizat cantico
dulcis Philomena, flore rident vario prata iam serena,
salit cetus avium silve per amena, chorus promit
virgin iam gaudia millena.
4. Omnia sol
temperat (solus)
Omnia sol temperat purus
et subtilis, novo mundo reserat faciem Aprilis, ad
amorem properat animus herilis et iocundis imperat deus
puerilis.
Rerum tanta novitas in solemni vere et
veris auctoritas jubet nos gaudere; vias prebet solitas,
et in tuo vere fides est et probitas tuum retinere.
Ama me fideliter, fidem meam noto: de corde
totaliter et ex mente tota sum presentialiter absens
in remota, quisquis amat taliter, volvitur in rota.
5.
Ecce gratum (chorus)
Ecce gratum et
optatum Ver reducit gaudia, purpuratum floret pratum,
Sol serenat omnia. Iamiam cedant tristia! Estas redit,
nunc recedit Hyemis sevitia.
Iam liquescit et
decrescit grando, nix et cetera; bruma fugit, et iam
sugit Ver Estatis ubera; illi mens est misera, qui nec
vivit, nec lascivit sub Estatis dextera.
Gloriantur
et letantur in melle dulcedinis, qui conantur, ut
utantur premio Cupidinis: simus jussu Cypridis gloriantes
et letantes pares esse Paridis.
Uf dem
anger
6. Tanz
7. Floret
silva nobilis
(chorus) Floret silva nobilis
floribus et foliis.
Ubi est antiquus meus
amicus? Hinc equitavit, eia, quis me amabit?
(chorus)
Floret silva undique, nah min gesellen ist mir we.
Gruonet der walt allenthalben, wa ist min geselle
alse lange? Der ist geriten hinnen, o wi, wer sol mich
minnen?
8. Chramer, gip die varwe mir
(supraton, chorus)
Chramer, gip die varwe mir,
die min wengel roete, damit ich die jungen man an ir
dank der minnenliebe noete. Seht mich an, jungen man, lat
mich iu gevallen!
Minnet, tugentliche man, minnecliche
frouwen, minne tuot iu hoch gemout unde lat iuch in hohen
eren schouwen! Seht mich an jungen man, lat mich iu
gevallen!
Wol dir, werit, daz du bist also
freudenriche! ich will dir sin undertan durch din liebe
immer sicherliche. Seht mich an, jungen man, lat mich
iu gevallen!
9. Reie
Swaz hie gat
umbe (chorus)
Swaz hie gat umbe, daz
sint alles megede, die wellent an man allen disen sumer
gan!
Chume, chum, geselle min (chorus)
Chume, chum, geselle min, ih enbite harte din, ih
enbite harte din, chume, chum, geselle min.
Suzer
rosenvarwer munt, chum un mache mich gesunt chum un mache
mich gesunt, suzer rosenvarwer munt
Swaz hie gat
umbe (chorus)
Swaz hie gat umbe, daz
sint alles megede, die wellent an man allen disen sumer
gan!
10. Were diu werlt alle min (chorus)
Were diu werlt alle min von deme mere unze an den Rin
des wolt ih mih darben, daz diu chunegin von Engellant
lege an minen armen.
II. IN TABERNA
11. Estuans interius (barytonos solus)
Estuans interius ira vehementi in amaritudine
loquor mee menti: factus de materia, cinis elementi
similis sum folio, de quo ludunt venti.
Cum sit
enim proprium viro sapienti supra petram ponere sedem
fundamenti, stultus ego comparor fluvio labenti, sub
eodem tramite nunquam permanenti.
Feror ego veluti
sine nauta navis, ut per vias aeris vaga fertur avis;
non me tenent vincula, non me tenet clavis, quero mihi
similes et adiungor pravis.
Mihi cordis gravitas res
videtur gravis; iocis est amabilis dulciorque favis;
quicquid Venus imperat, labor est suavis, que nunquam
in cordibus habitat ignavis.
Via lata gradior more
iuventutis inplicor et vitiis immemor virtutis,
voluptatis avidus magis quam salutis, mortuus in anima
curam gero cutis.
12. Olim lacus colueram,
(Cignus ustus cantat)
(tenor solus)
Olim lacus colueram, olim pulcher extiteram, dum
cignus ego fueram.
Miser, miser! modo niger et
ustus fortiter!
(tenor solus) Girat, regirat
garcifer; me rogus urit fortiter; propinat me nunc
dapifer,
Miser, miser! modo niger et ustus
fortiter!
(tenor solus) Nunc in scutella iaceo,
et volitare nequeo dentes frendentes video:
Miser,
miser! modo niger et ustus fortiter!
13.
Ego sum abbas
(chorus) Ego sum abbas
Cucaniensis et consilium meum est cum bibulis, et in secta
Decii voluntas mea est, et qui mane me quesierit in taberna,
post vesperam nudus egredietur, et sic denudatus veste
clamabit:
(barytonos, chorus) Wafna, wafna!
Quid fecisti sors turpassi? Nostre vite gaudia
abstulisti omnia!
14. In taberna quando sumus
(chorus)
In taberna quando sumus non
curamus quid sit humus, sed ad ludum properamus, cui
semper insudamus. Quid agatur in taberna ubi nummus est
pincerna, hoc est opus ut queratur, si quid loquar,
audiatur.
Quidam ludunt, quidam bibunt, quidam
indiscrete vivunt. Sed in ludo qui morantur, ex his quidam
denudantur quidam ibi vestiuntur, quidam saccis induuntur.
Ibi nullus timet mortem sed pro Baccho mittunt sortem.
Primo pro nummata vini, ex hac bibunt libertini;
semel bibunt pro captivis, post hec bibunt ter pro vivis,
quater pro Christianis cunctis quinquies pro fidelibus
defunctis, sexies pro sororibus vanis, septies pro
militibus silvanis.
Octies pro fratribus perversis,
nonies pro monachis dispersis, decies pro navigantibus
undecies pro discordaniibus, duodecies pro penitentibus,
tredecies pro iter agentibus. Tam pro papa quam pro rege
bibunt omnes sine lege.
Bibit hera, bibit herus,
bibit miles, bibit clerus, bibit ille, bibit illa, bibit
servis cum ancilla, bibit velox, bibit piger, bibit albus,
bibit niger, bibit constans, bibit vagus, bibit rudis,
bibit magnus.
Bibit pauper et egrotus, bibit exul et
ignotus, bibit puer, bibit canus, bibit presul et decanus,
bibit soror, bibit frater, bibit anus, bibit mater, bibit
ista, bibit ille, bibunt centum, bibunt mille.
Parum
sexcente nummate durant, cum immoderate bibunt omnes sine
meta. Quamvis bibant mente leta, sic nos rodunt omnes
gentes et sic erimus egentes. Qui nos rodunt confundantur
et cum iustis non scribantur.
III. COUR
D'AMOURS
15. Amor volat undique
(chorus
puerilis) Amor volat undique, captus est libidine.
Iuvenes, iuvencule coniunguntur merito.
(supraton
solus) Siqua sine socio, caret omni gaudio, tenet
noctis infima sub intimo cordis in custodia
(chorus
puerilis) fit res amarissima.
16. Dies, nox
et omnia (barytonos solus)
Dies, nox et
omnia michi sunt contraria; virginum colloquia me fay
planszer, oy suvenz suspirer, plu me fay temer.
O
sodales, ludite, vos qui scitis dicite michi mesto
parcite, grand ey dolur, attamen consulite per voster
honur.
Tua pulchra facies me fay planszer milies,
pectus habet glacies. A remender statim vivus fierem
per un baser.
17. Stetit puella (supraton
solus)
Stetit puella rufa tunica; si quis eam
tetigit, tunica crepuit. Eia.
Stetit puella
tamquam rosula; facie splenduit, os eius fioruit.
Eia.
18. Circa mea pectora (barytonos
solus, chorus)
Circa mea pectora multa sunt
suspiria de tua pulchritudine, que me ledunt misere.
Manda liet, Manda liet min geselle chumet
niet.
Tui lucent oculi sicut solis radii, sicut
splendor fulguris lucem donat tenebris.
Manda liet
Manda liet, min geselle chumet niet.
Vellet
deus, vallent dii quod mente proposui: ut eius virginea
reserassem vincula.
Manda liet, Manda liet, min
geselle chumet niet.
19. Si puer cum puellula
(tenor, bassus)
Si puer cum puellula moraretur
in cellula, felix coniunctio. Amore suscrescente pariter
e medio avulso procul tedio, fit ludus ineffabilis
membris, lacertis, labii
20.Veni, veni, venias
(chorus duplex)
Veni, veni, venias, ne me
mori facias, hyrca, hyrce, nazaza, trillirivos...
Pulchra tibi facies oculorum acies, capillorum
series, o quam clara species!
Rosa rubicundior, lilio
candidior omnibus formosior, semper in te glorior!
21.
In truitina (supraton solus)
In truitina
mentis dubia fluctuant contraria lascivus amor et
pudicitia. Sed eligo quod video, collum iugo prebeo, ad
iugum tamen suave transeo.
22. Tempus es iocundum
(supraton, barytonos, chorus puerilis)
Tempus
es iocundum, o virgines, modo congaudete vos iuvenes.
Oh, oh, oh, totus floreo, iam amore virginali
totus ardeo, novus, novus amor est, quo pereo.
Mea
me confortat promissio, mea me deportat negatio.
Oh,
oh, oh totus floreo iam amore virginali totus ardeo,
novus, novus amor est, quo pereo.
Tempore brumali
vir patiens, animo vernali lasciviens.
Oh, oh,
oh, totus floreo, iam amore virginali totus ardeo,
novus, novus amor est, quo pereo.
Mea mecum ludit
virginitas, mea me detrudit simplicitas.
Oh,
oh, oh, totus floreo, iam amore virginali totus ardeo,
novus, novus amor est, quo pereo.
Veni, domicella,
cum gaudio, veni, veni, pulchra, iam pereo.
Oh,
oh, oh, totus floreo, iam amore virginali totus ardeo,
novus, novus amor est, quo pereo.
23.
Dulcissime (supraton solus)
Dulcissime,
totam tibi subdo me!
Blanziflor Et Helena
24. Ave formosissima (tous)
Ave
formosissima, gemma pretiosa, ave decus virginum, virgo
gloriosa, ave mundi luminar, ave mundi rosa, Blanziflor
et Helena, Venus generosa!
Fortuna
Imperatrix Mundi
25. O Fortuna (chorus)
O Fortuna velut Luna statu variabilis, semper
crescis aut decrescis; vita detestabilis nunc obdurat
et tunc curat ludo mentis aciem, egestatem,
potestatem dissolvit ut glaciem.
Sors immanis et
inanis, rota tu volubilis, status malus, vana salus
semper dissolubilis, obumbrata et velata michi
quoque niteris; nunc per ludum dorsum nudum fero tui
sceleris.
Sors salutis et virtutis michi nunc
contraria, est affectus et defectus semper in angaria.
Hac in hora sine mora corde pulsum tangite; quod
per sortem sternit fortem, mecum omnes plangite!
|
|
Fortuna Władczyni Świata
1. O Fortuno
(chór)
O Fortuno niby Księżyc
nieustannie zmienna, ciągle rośniesz lub zanikasz
ciemna lub promienna. Życie podłe wciąż kapryśnie
chłodzi nas lub grzeje, niedostatek lub bogactwo jak
lód w nim topnieje.
Kołem toczy się Fortuna
zła i nieżyczliwa, nasze szczęście w swoich trybach
miażdży i rozrywa, z twarzą szczelnie zasłoniętą
często u mnie gości, by na kręgach mego grzbietu grać
swe złośliwości.
Los zbawienia, cnót zasługi
przeciw mnie są teraz, w mej słabości albo woli
wspierały mnie nieraz. A więc zaraz nie mieszkając
uderzajcie w struny i użalcie się nade mną, ofiarą
Fortuny!
2. Rany od Fortuny ciosów
(chór)
Rany od Fortuny ciosów
opłakuję łzami nigdy zresztą mnie nie psuła skąpymi
łaskami. Wprawdzie mówię, że jej czoło zdobią pukle
złote, lecz czas spod nich też obnaży łysiny sromotę.
Na
Fortuny złotym tronie siedziałem wyniosły, zdobny w
wieniec powodzenia z wszystkich darów wiosny. Lecz
choć stałem u zenitu o swe szczęście wsparty, nagle
spadłem z wszystkich darów do szczętu obdarty.
Obróciło się Fortuny koło nieżyczliwe, innego
już po mnie wznosi na szczyty zdradliwe, król im
wyżej nad tłum siędzie, tym pewniejsza zguba, gdyż na kole
tym czytamy: "Królowa Hekuba".
I.
WIOSNA
3. Znów świat się przyoblókł
(chór)
Znów świat się przyoblókł
w jasny uśmiech wiosny, z pól śniegi i srogie
wiatry się wyniosły, w barwnej szacie Flora władzę już
objęła, lasy głoszą śpiewem pochwałę jej dzieła.
Znowu
w łonie Flory Febus promienieje, znowu Zefir lekki
zapachami wieje, oddycha nektarem, tonie w
kwiecistości. Biegnijmy, by zdobyć nagrodę miłości.
Filomena słodka czaruje pieśniami. Łąki aż się
mienią barwnymi kwiatami. Lasy ptaków pełne
śpiewem rozbrzmiewają, dziewczęta ponętne z radości
pląsają.
4. Świat łagodzi słońce (solo)
Świat łagodzi słońce, światła siła żywa, kwieciem
swe oblicze przed światem odkrywa, miłość w sercach mężów
wre coraz goręcej, wszystkim, co jest miłe, włada bóg
chłopięcy.
Taka to odnowa w uroczystej wiośnie żąda,
byśmy żyli mocno i radośnie - oto drogowskazy
wzajemnej prawości: wierzę w twoją wierność, zawierz
mej wierności!
Kochaj mnie uczciwie, spójrz w
uczciwość moją: z serca mego płynie, jest wiary ostoją,
przy tobie, choć z dala, zawsze wierny gołąb, wpleciony
w twą miłość jak w Fortuny koło.
5. Oto z dawna
(chór)
Oto z dawna upragniona wraca
radość wiosny, purpurowa kwitnie łąka, słońca hymn
radosny smutku mgły rozprasza, idzie lato, resztki
zimy ze świata wypłasza.
Śnieg topnieje, mróz
ucieka gdzieś na koniec świata, pierzcha zima, a zaś
wiosna już ssie piersi lata; o, pozwólmy szlochać
tym, co wioną nie potrafią cieszyć się i kochać.
Dostępują słodkich miodów że aż leci ślina
ci, co chętnie korzystają z nagród Kupidyna.
Według słodkiej rady pani Wenus każdy gotów
iść w Parysa ślady.
Wśród Zieleni
6. Taniec
7. Las cały w ozdobie
(chór) Las cały w ozdobie kwiatów
i zieleni.
(mały chór) Gdzieś jest
przyjacielu? Szukam ciebie wszędzie. Odjechał na koniu,
któż kochał mnie będzie?
(chór)
Cały las w zieleni, a ja tęsknię za nim.
(mały
chór) Las cały w zieleni, ja go szukam
wszędzie. Odjechał na koniu, któż mnie kochał
będzie?
8. Kramarzu, farb mi użycz (sopran,
chór)
Kramarzu, farb mi użycz do twarzy
malowania, bym mogła pięknych chłopców nakłonić do
kochania. Spójrzcie młodzi, czas nadchodzi, aby
mnie podziwiać!
Kochajcie, cni mężowie, kochajcie miłe
panie, bo nic szlachetniejszego nad szczere miłowanie!
Spójrzcie młodzi, czas nadchodzi, aby mnie
podziwiać!
Cześć i chwiała ci, świecie, żeś tak pełen
radości! Chcę być twoją czcicielką, godną twej
życzliwości. Spójrzcie młodzi, czas nadchodzi, aby
mnie podziwiać!
9. Koło Taneczne
Z
tych tu dziewcząt (chór)
Z tych tu
dziewcząt, które tańczą kolistego węża, każda
pragnie tego lata mieć swojego męża.
Pójdź,
pójdź, miły mój (chór)
Pójdź, pójdź, miły mój dawno już
na ciebie czekam, dawno już na ciebie czekam, pójdź,
pójdź, miły mój!
O różowe, słodkie
usta, chodźcie i uzdrówcie mnie, chodźcie i
uzdrówcie mnie, o różowe, słodkie usta!
Z
tych tu dziewcząt (chór)
Z tych tu
dziewcząt, które tańczą kolistego węża, każda
pragnie tego lata mieć swojego męża.
10. Choćby
świat u stóp mych legł (chór)
Choćby świat u stóp mych legł od Renu po morza
brzeg, oddałbym go, gdyby ona, królowa Anglii,
zechciała paść w me ramiona.
II. W GOSPODZIE
11. Kipiąc gorącą... (baryton solo)
Kipiąc gorącą gwałtownością do serca mego mówię
ze złością: jestem stworzony z prochu tej ziemi jak
liść targany wichrami ziemi.
Jeżeli mędrzec ku
własnej chwale gmach swoich myśli stawia na skale, to,
ach, głupiec, jestem ja rzeka, która tą skałę mija
z daleka.
Płynę po fali, jak łódź bez wiosła,
jak ptak, którego burza poniosła, nie ma przede
mną żadnej przystani, ląduję w gronie zbirów i
drani.
Cnota to tylko ciężki frasunek, lepszy żart
sprośny i mocny trunek, służby Wenerze to trud
przyjemny, tylko dla tchórza zawsze daremny.
Wzdyma mi piersi młoda ochota, w spółce z
występkiem mierzi mnie cnota, chcę grzeszyć ciałem, furda
zbawienie, w rozkoszy stracić ostatnie tchnienie.
12.
Niegdyś po stawie pływałem (Śpiewa łabędź na rożnie)
(tenor solo) Niegdyś po stawie pływałem,
wdzięk mój w wodzie oglądałem, gdy postać łabędzia
miałem.
(chór męski) Ach, los marny
mnie na czarny kolor przemalował!
(tenor solo)
Na rożnie mnie obracają, ogniem żywym przypiekają, potem
do stołu podają.
(chór męski) Ach, los
marny mnie na czarny kolor przemalował!
(tenor
solo) Na półmisku leżę stęgły, pływać w sosie
nie ma kędy, w koło wyszczerzone zęby.
(chór
męski) Ach, los marny mnie na czarny kolor
przemalował!
13. Jestem przeorem nad Kukanią
(chór) Jestem przeorem nad Kukanią i
radzę właśnie z całą pijacką kompanią o mej przychylności dla
grających w kości i że kto rano odwiedza mnie w gospodzie,
ten z niej wychodzi po słońca zachodzie, a wychodząc
wrzeszczy:
(baryton i męski chór) Wafne,
wafne! Coś uczynił z nami, zgrają obrzydliwą? Odebrałeś
wszystkim radość żywą!
14. Kiedy w gospodzie
siedzimy (chór)
Kiedy w gospodzie
siedzimy, o zmarłych nie rozmawiamy, lecz do gier się
sposobimy i do dziewcząt zabieramy. Co się może dziać w
gospodzie, jeśli wino ciurkiem płynie, kto ciekawy jest w
narodzie, niech przysłucha się nowinie.
Jedni piją,
drudzy wyją, inni czkając w karty grają. Łachmany brud
ciał ich kryją, jedni drugich okradają, nawzajem się
często biją, rany w worki owijają, nóż w zanadrzu
nieraz kryją, śmierci się nie obawiają.
Kto przegra za
wszystkich płaci, i wszyscy piją i jedzą, raz piją za
swoich braci, dwa za tych, co w ciupie siedzą, trzy razy
za tych, co żyją, cztery za biedne cygaństwo, pięć za
tych, co w ziemi gniją, sześć razy za chrześcijaństwo.
Siedem za klan przemytników, osiem za siostry
upadłe, dziewięć za cech rozbójników, dziesięć
za wdowy bezradne, jedenaście za żołnierzy, dwanaście za
zdrowie staruch, za królów i za papieży piją
wszyscy bez umiaru.
Pije kmiotek, pije lekarz, pije
rycerz, pije hycel, pije sędzia, pije piekarz, pije
przeor, pije szpicel, pije żebrak, pije bogacz, pije
głupia, pije mądra, pije kleryk, pije rogacz, pije
szachraj, pije flądra.
Pije kuzyn, pije szwagier, pije
mniszka, pije mamka, pije murarz, pije blagier, pije
Jóźka, pije Franka, pije dziadek, pije babka, piją
wnuki, piją brzdące, pije ojciec, pije matka, piją setki i
tysiące.
Kraj marnieje, młódź dziczeje, gdy bez
miary wszyscy chlają, cały świat już z nas się śmieje, już
nas palcem wytykają. Lecz tych, wobec nas zelżywych, co po
świecie z plotką krążą, wymarzą z ksiąg sprawiedliwych i w
głąb piekła ich pogrążą.
III. COUR D'AMOURS
15. Lata Amor skrzydlaty
(chór
chłopców) Lata Amor skrzydlaty, zrywa więzy i
pęta. Spotykają się ze sobą chłopcy i dziewczęta.
(sopran solo) Jeśli któraś z dziewcząt
nie ma przyjaciela, w jej sercu noc panuje, radości
upragnionej
(chór chłopców) darmo
upatruje.
16. Dzień, noc i wszystko (baryton
solo)
Dzień, noc i wszystko jest przeciw mnie,
szept dziewcząt słyszę jakby we śnie, wzdycham i
spływa z ócz łza po łzie.
O przyjaciele,
przykry wasz żart, nie odkrywajcie przede mną kart,
proszę, udzielcie mi waszych rad!
Twe lico łez mi
wyciska zdrój, serce twe z lodu, o Boże mój,
do życia wróci mnie całus twój.
17.
Stała dziewczyna (sopran solo)
Stała
dziewczyna w czerwonej sukience, pod bluzką się rusza coś
bardzo dziewczęce. Oho!
Stała dziewczyna jak
świeża różyczka, twarz jej rozjaśniona, na ustach
barwiczka. Oho!
18. Tłumię w mej piersi
(baryton solo, chór)
Tłumię w mej piersi
westchnień tony twoją pięknością urzeczony.
Wzdycham
w dnie, wzdycham w śnie, me dziewczę nie przyjdzie,
nie!
Niby dwa słońca są twe oczy, jak błyskawice
w czarnej nocy.
Wzdycham w dnie, wzdycham w śnie,
me dziewczę nie przyjdzie, nie!
O boskie błagam
pośrednictwo, bym mógł rozplatać jej
dziewictwo.
Wzdycham w dnie, wzdycham w śnie, me
dziewczę nie przyjdzie, nie!
19. Gdy kawaler z
podwiką (tenor, bas)
Gdy kawaler z podwiką
znajdą się w pokoiku, w szczęśliwej samotności -
wtedy w nagłej czułości wyzbyci wstydliwości zaczynają
miłosny targ, grę rozkoszną swych kolan, swych ramion i
warg.
20. Chodźże, chodź, przybywaj! (podwójny
chór)
Chodźże, chodź, przybywaj, nie daj mi
umierać, masz mnie, bierz... że... żywaj, aj, ła mi, ma
mie rać...
Piękne twoje oczy, cóż im zdoła
sprostać, piękne włosów sploty, piękna cała postać.
Czerwieńsza od róży i od lilii bielsza, ze
wszystkich na świecie piękność najpiękniejsza!
21.
Chwieją się na wadze serca (sopran solo)
Chwieją
się na wadze serca wstydliwość i pożądanie. Lecz wybieram
to co widzę, wchodzę na stos jak skazaniec. Konam w ogniu
pożądania, bowiem słodkie to kochanie.
22.
Nadszedł czas radości (sopran, baryton, chór
chłopców)
Nadszedł czas radości dziewczęcej,
radujcie się z nami, młodzieńcy!
Oh, oh, oh,
wszystko rozkwita, wszystko płonie w miłości lubej, w
tej miłości, co wiedzie do zguby.
Odważna mnie czule
namawia, pogardza mną, kiedy się wzbraniam.
Oh,
oh, oh, wszystko rozkwita, wszystko płonie w miłości
lubej, w tej miłości, co wiedzie do zguby.
Mąż
jest podczas zimy niemrawy, lecz z powiewem wiosny znów
żwawy.
Oh, oh, oh, wszystko rozkwita, wszystko
płonie w miłości lubej, w tej miłości, co wiedzie do
zguby.
Kusi mnie, bo jestem dziewica, obraża, żem
głupia pannica.
Oh, oh, oh, wszystko rozkwita,
wszystko płonie w miłości lubej, w tej miłości, co
wiedzie do zguby.
Przyjdź, niech nas ogarną
płomienie, przyjdź, przyjdź, bo się w popiół
zamienię.
Oh, oh, oh, wszystko rozkwita, wszystko
płonie w miłości lubej, w tej miłości, co wiedzie do
zguby.
23. Najsłodszy! (sopran solo)
Najsłodszy, chcę, abyś sobą nakrył mnie.
Blanziflor
i Helena
24. Chwała ci, najpiękniejszy
(wszyscy)
Chwała ci, najpiękniejszy dziewictwa
klejnocie, chwała ci, perło niewiast jaśniejących w
cnocie, chwała ci, światło świata, różo wybujała,
Blanziflor i Helena, Wenero wspaniała!
Fortuna
Władczyni Świata
25. O Fortuno (chór)
O Fortuno niby Księżyc nieustannie zmienna,
ciągle rośniesz lub zanikasz ciemna lub promienna.
Życie podłe wciąż kapryśnie chłodzi nas lub grzeje,
niedostatek lub bogactwo jak lód w nim
topnieje.
Kołem toczy się Fortuna zła i
nieżyczliwa, nasze szczęście w swoich trybach miażdży
i rozrywa, z twarzą szczelnie zasłoniętą często u mnie
gości, by na kręgach mego grzbietu grać swe
złośliwości.
Los zbawienia, cnót zasługi
przeciw mnie są teraz, w mej słabości albo woli
wspierały mnie nieraz. A więc zaraz nie mieszkając
uderzajcie w struny i użalcie się nade mną, ofiarą
Fortuny!
|